زندگی عشقی

عاشق شدم

                       بی رحم شدم

                                                 مهربون شدم...

بچه شدم

                    بزرگ شدم

                                            پیر شدم

                                                                بازی تموم شد...

زندگی روباختم

                              اما آخرش

                                                     بهش نرسیدم...

هیچ کس آنقدر فقیر نیست که نتواند لبخندی به کسی ببخشد

                                    و

هیچ کس آنقدر ثروتمند نیست که به لبخند نیاز نداشته باشد...

پرندگان آنقدر سرگرم دانه خوردن می شوند

که پریدن را از یاد می برند.

گاهی سنگ کودکی بازیگوش،

یاد آور پرواز است.

چقدر سخت است منتظر قاصدکی بودن در جاده ای که هیچ بادی در آن نمی وزد

رحمت خداوند ممکن است تاخیر داشته باشد اما حتمی است.

یادمان باشد تا هستیم به یاد هم باشیم،موقع رفتن فریاد،صدایی ندارد.

فرشته پرسید:

                      می خوری یا می بری؟

ومن پاسخ دادم،می خورم،

                    چه می دانستم لذت ها را می برند،

حسرت ها را می خورند.

پناهش ده!

                           در مشت پر آبی پناهش ده!

تاهر روز آفتاب را عاشقانه تماشا کند!

                     در کوچه های خفته پرنده ای تنهاست...

هیچ شادی باعشق ورزیدن برابری نمی کند.

زندگی بدون گل عشق شور زاریست بزرگ

پس باید  عاشق باشیم.

در کودکی،

پاک کن هایی ز پاکی داشتیم  

     یک تراش سرخ لاکی داشتیم

           کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت

                 دوشمان از حلقه هایش درد داشت

گرمی دستانمان از آه بود

       برگ دفتر هایمان از کاه بود

              تا درون نیمکت جا می شدیم

                      ما پر از تصمیم کبری می شدیم

                                با وجود سوز و سر مای شدید

                                            ریز علی پیراهنش را می درید

                                                      کاش می شد باز کوچک می شدیم

                         لااقل یک روز کودک می شدیم!...

روحی که یک بار سایه خدا را دیده باشد هر گز از اشباح و ابلیس نخواهد ترسی.

روزی به عقب نگاه می کنید و به آنچه گریه دار بود می خندید.

ساده بگویم: نگاه...زادۀ علاقه است.

اگر تنهای تنها شوم باز هم خدا هست او جانشین تمام نداشتن های من است(دکتر شریعتی)

یادت باشه دنیا گرده و هر وقت احساس کردی به آخرش رسیدی

شاید در نقطه ی شروع باشی!

یا درست حرف بزن یا عاقلانه سکوت کن!

یادم باشد... اگر دلم گرفت خدا با من است.

رنگین کمان پاداش کسیست که تا آخرین قطره زیر باران  می ماند.

سفر برایم هیچ چیز به جز دلتنگی ندارد،

اما زمان به من آموخت،برای بهتر دیدن

عظمت و شکوه هر چیز،باید قدری از آن دور شد...

درد من حصار برکه نیست،

درد من زیستن با ماهیانی است

که فکر دریا به ذهنشان خطور نکرده است.

زندگی مثل چنگی است که باید آن را نواخت صدای زیبایش همه را مست کند.

تمام وجودم قطره ایست،لیک افسوس،هر چقدر می گریم این قطره فرو نمی چکد!

تنها یک چیز می تواند تحقق یک رویا را نا ممکن کند:"ترس از شکست"

حسرتی گر به دلم هست همان دوری توست...

من پرستوی خزان دیده و خاموش توام...

چروک لباتیم،بخند تا ناپدید بشیم.

چشم های همیشه خیس اشک دوری را پنهان می کنه،بی وفا اینقدر پیاز پوست نکن!

چشمی زیباست که توش  اشک باشه،اشکی زیباست به خاطر تو باشه و تو وقتی زیبایی که دستت تو دماغت نباشه...

چه غمگینانه می پیچید درون کوچه های قلبم صدای تو که می گفتی:نان خشکیه!